Your cart
Er zijn geen items meer in uw wagen
Opstijgend vocht
Vroeger werd er tussen de eerste rij stenen boven de afgewerkte vloer geen vochtlijn geplaatst, sommigen plaatste hier een strook roofing, die dan na enige tijd geperforeerd werd. Andere plaatsten de vochtlijn dan weer te laag, zodat de chape het vocht kon doorgeven aan de muur en zo een brug maakte. Als de vochtlijn te hoog geplaatst is en er werd te laag bepleisterd, dan spreken we van een "pleisterbrug".
Al deze zorgen er voor dat de muren rechtstreeks in contact staan met de vochtige ondergrond, en trekken als een spons het vocht op naar boven. Dit verschijnsel noemt men capillariteit. Denk maar aan hoe de vloeistof van je frisdrank zichzelf omhoog duwt in een rietje. De hoogte tot waar het vocht optrekt, hangt af van een aantal factoren: de poriënstructuur in de bouwmaterialen, de muurdikte, de verdamping, aanwezigheid van zouten, e.d. Gewoonlijk bereikt opstijgend vocht in metselwerk een hoogte van 70 tot 180 cm.
In sterk geventileerde gebouwen of wanneer het grondwater weinig zouten bevat, kunnen lagere stijghoogten voorkomen. Door het afremmen van de verdamping met vochtwerende lagen op de muur (cementpleisters, zilverpapier, bituum lagen,...) of bij hoge zoutconcentraties kan het vocht hoger stijgen.
Het opstijgend vocht in metselwerk kan meestal herkend worden doordat het nagenoeg in alle muren in contact met de grond voorkomt. De aanwezigheid van een cementbepleistering, vezelcementplaten of een lambrisering onderaan de muren in oude huizen verraadt dikwijls de aanwezigheid van opstijgend vocht. Ook de aanwezigheid van gebitumineerd karton of van lood- of aluminiumfolie onder behangpapier verwijst er vaak naar dat de vroegere bewoners van het huis zulke problemen ondervonden.
Condensatie
Condensatie is de meest voorkomende vorm van vocht in gebouwen. Het in de lucht aanwezige water dat condensatie veroorzaakt, komt hoofdzakelijk van het "leven" in een gebouw, koken, baden, ademen, strijken,... Deze bronnen, in combinatie met onvoldoende ventilatie veroorzaken de grootste problemen.
Enkele goede voorbeelden hiervan zijn onder andere het condenseren van enkele beglazing in een oude woning, 
of simpelweg een blikje frisdrank dat je in de zomer uit de ijskast haalt, alle waterdamp gaat automatisch naar het koudste vlak, en binnen enkele ogenblikken parelen de waterdruppels van je blikje.
Dit is ook het geval met een niet-geïsoleerde muur. Alle luchtvochtigheid in je woning zoekt het koudste oppervlak, hierdoor is je bepleistering constant vochtig en met wat weinig ventilatie krijg je hierdoor schimmels en andere vochtproblemen.
De Gevolgen
De gevolgen van opstijgend vocht en condensatieproblemen zijn bijvoorbeeld zwarte vlekjes, loshangend behang, schilderwerk dat blaasjes vertoond, afbrokkelend pleisterwerk, zoutuitbloeiingen (wit poeder), verkleuring van de afwerking, corrosie van metalen hoekprofielen, een sterke vochtige geur en een vermindering van de warmteisolatie.
Doordat in de bodem en in de bouwmaterialen van nature reeds veel minerale zouten aanwezig zijn en deze met het opstijgend vocht mee migreren en bij verdamping kristalliseren, kan er bijkomend schade ontstaan aan de binnen- en buitenafwerkingen. In de winter kan er zelfs vorstschade optreden doordat het vocht in de muur bevriest.
Het behandelen van muren tegen opstijgend vocht gebeurt best bij aanvang van de renovatiewerken, gezien men rekening moet houden met een vrij lange droogtijd.
Wanneer een behandeling tegen opstijgend vocht niet tijdig gebeurt, kan dit ernstige schade betekenen.
Zouten zijn hier de belangrijkste oorzaak, zowel vóór als nà de behandeling tegen opstijgend vocht.
Om dit tegen te gaan plaatst men een Repla membraan op de besmette muur, om tegen te gaan dat de zouten zich een weg banen door het nieuwe pleisterwerk.
